فرهنگستان ایران در اردیبهشت سال ۱۳۱۴ (می ۱۹۳۵) شروع به فعالیت کرد و در پایان اسفند ۱۳۱۹ (فوریه ۱۹۴۱) همه واژه‌هایی را که از «خرداد ۱۳۱۴ پذیرفته شده و به تصویب پیشگاه مبارک همایون شاهنشاهی رسیده بود» (۱) در دفتری گردآورد و منتشر کرد. قاضی نهایی برای واژه‌های پیشنهادی، همچون همه‌ی تلاش‌های بعد از آن تنها یک چیز است: زمان. هم اکنون ما از واژه‌های «گویا» و «گنگ» و «بردار» مثل نقل و نبات استفاده می‌کنیم و اگر خیلی قدیمی نباشیم احتمالا به هیچ واژه‌ی دیگری هم برای آنها فکر نمی‌کنیم. در میان واژه‌هایی که به خوش‌شانسی این سه واژه […]