نظر

راستش حتی حال ندارم توضیح بدهم در مورد خوبی آنچه هم اکنون به اشتراک می گذارم و بیشتر حال ندارم که آنرا با کتاب های دبستان کنونی مقایسه کنم و کمی گریه و زاری. فقط آنرا به خاطر دوستی که نوشت چقدر این نوشته ها احساس ریشه دار بودن می دهد به اشتراک می گذارم. متن از عیسی صدیق است، نوشته شده در نشریه ای به نام اصول تعلیمات که در فروردین ۱۲۹۸ و فقط یک شماره منتشر شد

داشتم برای نوشتن یکی از «او کیست؟»ها تحقیق می کردم که در کمال شگفتی و ناباوری با متن زیر روبرو شدم مجله یکان. سال یکم. شماره سیزدهم هم خوشحالم از این کشف، هم ناراحت و عصبانی. خوشحال برای اینکه رد جدیدی از آنچه می توان به آن اولین مجله ریاضی ایران گفت پیدا شده است. ناراحت و عصبانی از اینکه هی فقط چیزها را تکرار می کنیم بدون اینکه به خودمان زحمت چک کردن بدهیم و به آدمهای ناموجود اعتبار می دهیم و زحمات و کارهای آدم های موجود را نادیده می گیریم. مثالی از این آدم های ناموجود که...

قبل از هر چیز بگم که «تخریب» در عنوان هیچ ربطی به موضوع نداره به جز اینکه در جلسه «باهم» هی به جای تقریب و تخمین می گفتم تقریب و تخریب. حالا که خیالتون راحت شد، حتما میپرسین جلسه «باهم» دیگه کجای پیازه؟ جلسه های «باهم» یه دورهمی معلم های ریاضی است که الان حدود یکی دو سال است که بعضی موقع ها هر دوشنبه و دیگه اگه نشد هر دوشنبه در میان به طور آنلاین برگزار می شود و من هم این شانس را داشتم ام که از آن خبردار باشم و نخود آش باشم. جلسه آخر که با...

سلام دکتر اصغری یه سوال. متن هاتون هم جذابه هم روون نوشته شده. راز روان نویسیتون چیه؟نرگس ، دختر همسایه مکالمه ی بالا در یک گروه واتس آپ اتفاق افتاد و جواب فوری من با کلی واکنش خنده همراه بود. که البته با توجه به اینکه من از سوراخ دیوار هم یک جک در می ارم خیلی تعجب نداشت. ولی خب مثل همیشه داستانی هم پشت آن جک وجود داشت که باعث شد که من این پست را بنویسم نرگس، دختر همسایه داستان از این قرار است که تا یه سن خوبی، یادم نیست تا چند سالگی، احتمالا تا موقعی...

فرهنگستان ایران در اردیبهشت سال ۱۳۱۴ (می ۱۹۳۵) شروع به فعالیت کرد و در پایان اسفند ۱۳۱۹ (فوریه ۱۹۴۱) همه واژه‌هایی را که از «خرداد ۱۳۱۴ پذیرفته شده و به تصویب پیشگاه مبارک همایون شاهنشاهی رسیده بود» (۱) در دفتری گردآورد و منتشر کرد. قاضی نهایی برای واژه‌های پیشنهادی، همچون همه‌ی تلاش‌های بعد از آن تنها یک چیز است: زمان. هم اکنون ما از واژه‌های «گویا» و «گنگ» و «بردار» مثل نقل و نبات استفاده می‌کنیم و اگر خیلی قدیمی نباشیم احتمالا به هیچ واژه‌ی دیگری هم برای آنها فکر نمی‌کنیم. در میان واژه‌هایی که به خوش‌شانسی این سه واژه...

قسمت سوم: وقتی آنچه می خواهیم نیست در قسمت دوم «ارزشیابی غیر انسانی ریاضیات» خواندیم که اولین سوالی که باید در هر ارزشیابی بپرسیم این است که «چه می خواهیم». راستش اگر این سوال را نپرسید یا بپرسید و جواب آن را ندانید، استفاده کردن یا نکردن از آن ارزشیابی فرقی نمی کند چون وقتی نمی دانید چی قرار است بدست آید، نمی توانید بدانید چی بدست آمده است یا نیامده است. خلاصه اینکه نمی توانید ارزشیابی خود را ارزشیابی کنید همچنان در قسمت دوم خواندیم که خیلی از وقت ها، ما می دانیم چه می خواهیم ولی آنچه ما...

قسمت دوم: سوال اصلی بودن یا نبودن نیست؛ سوال اصلی این است که چه می خواهیم در قسمت اول «ارزشیابی غیر انسانی ریاضیات» خواندیم که می توانیم با تمرین های رایج به دو شکل برخورد کنیم کبک وار و بدون توجه به تکنولوژی ای که همه ی جنبه های دیگر زندگی را احاطه کرده محترمانه وار و با توجه و احترام به تکنولوژی و ماشین های محاسبه گر مهم ترین نکته اینجاست که یک تمرین یکسان با توجه به اینکه ما کدام نوع برخورد را اتخاذ کنیم، توانایی های متفاوتی را از دانش آموز خواهد طلبید اما خیلی از وقت...

این قسمت: مقدمه این را می نویسم تا بعضی از ابهامات سخنرانی «ارزشیابی غیر انسانی ریاضیات» را روشن کنم (فیلم سخنرانی در انتهای این نوشته است). سخنرانی، دو بخش داشت بخش اول: تکنولوژی و دسترسی آزاد به اطلاعات چه بخواهیم و چه نخواهیم ما را احاطه کرده است. بسیاری از مساله های ریاضیات مدرسه ای به راحتی توسط ماشین های محاسبه گر که در دسترس همه است قابل انجام اند. در نتیجه جواب به این سوال کلاسیک دانش آموزان، هر روز سخت تر از دیروز است: اگر ماشین این ها را انجام می دهد من چرا باید آنها را یاد...

وقتی «داستان طولی که طول نیست » را نوشتم فردی به نام ز.پ یادداشتی گذاشت و خواست که آنچه دوستم انجام داده یا می دهد را بنویسم. با دوستم تماس گرفتم و متوجه شدم او از روش خودش هم خیلی راضی به نظر نمی رسد. به همین دلیل با توجه به اینکه من برای ز.پ خیلی احترام قایل ام (اگر چه سخت بود بدانم او کیست 🙂 ) تصمیم گرفتم آنچه فکر می کنم باید انجام می شده را بنویسم برای آنها که با ادبیات کتاب آشنا هستند با این شروع کنم که ادبیات کتاب گیج کننده است (اگر نگویم...

فکر کنم اینطوری که من پیش می رم یواش یواش باید سفارش نقد نویسی دریافت کنم! این یکی رو به درخواست یکی از دوستانم می نویسم که معلم است و قرار است دایره را از کتاب ریاضی هشتم درس بدهد. با زبان خود او شروع کنم الان داشتم نگاهی می انداختم به فصل دایره هشتم در کتاب. راستش هرچی کتاب جلوتر رفت پیچیده تر از نظر آموزش شد. پیچیدگیشو نمی تونم توصیف کنم... توی یه فعالیت کمان رو معرفی می کنه و بعدش زاویه مرکزی.... بعدش می گه طول کمان با اندازه کمان فرق می کنه ... یه جای ...کار...

در نوشته قبلی مشاهده کردیم که چگونه انتگرال بدون توجه به یازده سال و چند ماه آموزش قبلی دانش آموزان حذف شده است. در این نوشته مشاهده خواهیم کرد که چرا نباید در نظام آموزش (ریاضی) ایران از این موضوع تعجب کرد با یک سوال شروع می کنم. یه منحنی بکشین که در نقطه ی الف به خط زیر مماس باشه حالا به این سوال فکر کنید: یه خط بکشین که در نقطه ی الف به منحنی زیر مماس باشه وقتی به سوال اول فکر می کردین، داشتین انتگرال رو تجربه می کردین و وقتی به سوال دوم فکر می...

بعضی (دقیقا یک نفر) از آنها که چند خطی را که در مورد حذف انتگرال نوشتم را دوست داشتند من را تشویق کردند که چند کلمه ای هم در مورد «احاطه گری» بنویسم. اعتراف کنم تا دیروز که این پیشنهاد شد این کلمه را در ریاضی نشنیده بودم. البته وقتی کتاب درسی ریاضیات گسسته را که این موضوع به آن اضافه شده را خواندم متوجه شدم که مفهوم را می دانستم ولی اسم فارسی مورد استفاده برای آن را نمی دانستم. پس اجازه بدهید همین اول نوشته تکلیف خودم و خودتان را با باقی نوشته روشن کنم: اگر من هم...

اجازه بدین همین اول خیلی مستقیم بگم که انتگرال از کتاب های درسی حذف نشده است! اگر باور نمی کنید، این هم سند بعد از سند کتاب پنجم دبستان  کتاب ششم دبستان آمار و احتمال پایه یازدهم فیزیک سه، پایه دوازدهم و همانجا پس اگه انتگرال حذف نشده این همه جار و جنجال برای چیه؟  راستش چیزهای خیلی بدتری حذف شده اند  آن چیزی که حذف شده عین خود ریاضیات است   اون دانش آموزی که رسیده پایه ی دوازدهم، در اون آخر کاری باید بالاخره این شانس رو داشته باشه که ببینه این همه تجربه های گسسته که از پایه...

سالها پیش، وقتی که معلم بودم، کتابی منتشر شد با عنوان «‫۳۶۵ م‍س‍ئ‍ل‍ه‌ ب‍رای‌ ۳۶۵ روز» که بنابر شناسنامه ی کتاب، برگرفته  از «مجله شورای ملی معلمین ریاضی آمریکا» بود. فکر نمی کنم گفته بود کدام مجله ولی به هر حال اونقدر م‍س‍اله‌ های جمع آوری شده خوب بودند که خیلی فوری شدند م‍س‍ئ‍ل‍ه‌ های کلاس درس من. تو این سالها از خیلی از آنها بارها و بارها استفاده کردم تا جایی که اصلا یادم رفته بود که منبع آنها چیست. تا اینکه گروهی در تارنمای «دوست ریاضی من» شروع کرد به اشتراک گذاری م‍س‍ئ‍ل‍ه‌ های اون کتاب و من...

انتشار مقاله ی مشترک ام با شراره دستجردی در مجموعه مقالات هفدهمین کنفرانس آموزش ریاضی انگیزه ای شده نگاهی به کارهای انجام شده بیاندازم. باید اعتراف کنم خیلی دور نرفتم چون اولین کار منتشر شده اونقدر نا امیدم کرد که دیگه حالی برام نموند که به باقی کارها نگاه کنم. نه اینکه فکر کنید معیارهایم آنقدر بالاست که دیگه یه کارهایی به چشم ام نمی آد و یا اینکه فکر کنید غرب زده شدم و یه جور دیگه به ماجرا نگاه می کنم. نه. نا امید شدم چون هیچ پیشرفتی نداشتیم و این فرق می کنه با اینکه یه کاری...

سالهاست که هی به آدم های مختلف می گم چه جوری بنویسند و چه جوری ننویسد. آنقدر که  دیگه فکر می کردم نه تنها همه ی آنهایی که اطراف ام هستند میدانند چی کار باید بکنند، بلکه آنهایی هم که اطراف ام نیستند هم میدانند. تا اینکه همین چند روز پیش با دو نفری که سال ها می شناسم رو یک مقاله مشترک کار می کردیم که یکهو دیدم ای دل غافل، وای وای ... خلاصه این «تذکرة النفت چراغ خورده ها» رو برای همه آنهایی می نویسم که خدایی نکرده یک روزی می خوان یک مقاله ای چیزی بنویسند. فعلا...