زندگی عجیب است. نام الکساندر آبیان را در مجله الگوریتم (مجله دانشجویان ریاضی و علوم کامپیوتر دانشگاه صنعتی آریامهر) می بینی و می گذری. بعد با علی عنایت که یکی از بهترین استادهایت بوده است مصاحبه می کنی و می گوید استادی که عشق ریاضی را برای او تعبیر کرد، ریاضیدانی (به قول خود ریاضیدان، […]

خب خب. خسرو روزبه. از کجا شروع کنم. از این عکس روز اعدام یا از «خطابه تدفین» شاملو که به خاطر او سروده شد ویناندل به دریا افکنانندبه‌پای دارنده‌ی آتش‌ها … در برابر تندر می‌ایستندخانه را روشن می‌کنندو می‌میرند و یا از اینکه شاملو وقتی فهمید که خسرو روزبه اعتراف کرده که دخل چند نفر […]

وقتی داشتم روی تاریخ «هم ارزی» کار می کردم و این سوال که اولین ریاضی دانی که رسما از آن استفاده کرده است کیست، جِرمی گِری برام نوشت که History does not favour the discoverers of modest concepts. این جمله به طور شدیدتر در مورد آدمهایی که بدون هیاهو زندگیشان را کرده اند و ریاضی […]

فریده فیروزبخت را با این درخواست نوشتم که «آقای دکتر، میشه سراغ خانم ها بروید؟» (عین جمله درخواست) راستش اول جواب دادم اگه برم سراغ خانم ها ممکنه مردم حرف دربیارن. بعد که توضیح داد و فهمیدم منظور چیه و خیالم راحت شد حرکت منشوری ای انجام نمیشه داستان فریده را نوشتم. داستان او بیشتر […]

داستان از اینجا شروع شد که اون اول اول که جز خدا هیچکی نبود و خدا تازه داشت فکر می کرد که آدم ها را خلق کنه یا نکنه، به این نتیجه رسید که اگر آدم را خلق کرد باید یک چیز دیگری هم خلق کنه که آدم ها پُر رو نشوند و هرازگاهی بگن […]

عبدالغفار اصفهانی رنسانس ریاضیات ایران است و همتراز خوارزمی امیدوارم این نوشته شما را با من همراه کند و شاملو را باور کنید که با آفتاب گونه ای (هر ریاضیدان دیگری از گذشته دور بجز خوارزمی و عبدالغفار اصفهانی) ما را فریفته اند عبدالغفاراصفهانی طبق معمول و مرسوم عبدالغفار هم فامیل پدرش ملا علی محمد […]

داستان از اینجا شروع شد که من تا قلم به دست می گرفتم کتاب اول دبستان سال ۱۳۴۷ را می زدم در سر مولفین کتاب اول دبستان کنونی. خوب چیکار کنم ، آن کتاب یه سر و گردن از کتاب اول دبستان این روزها هیجان انگیز تر و درست است. یه مثال مشخص که من […]

باید اعتراف کنم وقتی مسعود خلخالی گفت اولین کتاب آنالیز ریاضی در ایران به سبک بورباکی توسط وازگن آوانسیان نوشته شده بیشتر از اینکه هیجان زده باشم خجالت زده بودم که چه طور با این همه دانش و کبکبه و دبدبه تا حالا اسم وازگن آوانسیان را نشنیده بودم و کتاب را هم ندیده بودم! […]

راستش اگر به خاطر این امید نبود که شاید بتوان محسن هشترودی را از پنجره مسیری که همدوره‌ای‌‌های او رفته‌اند بهتر شناخت‌، داستان احمد مهران را نمی‌نوشتم؛ نه به خاطر اینکه آدم مهمی نبوده بلکه به خاطر اینکه ریاضیدان نبوده (البته من این را بعد از کلی سر و کله زدن با تاریخ متوجه شدم.)ا […]

در «ناصر هورفر کیست؟» نوشتم که نام مصاحب و مهران و هشترودی و مجتهدی و  تقی هورفر در اولین مجله‌ ریاضی ایران به چشم می‌خورد. همچنین نوشتم: « این افراد بعدا آنهایی شدند که می دانیم و می توانیم با کمی جستجو شخصیتی از آنها در ذهن خود بسازیم.»   راستش وقتی این را نوشتم نمی‌دانستم […]